Last Update: June 23,  2020

วัตถุประสงค์ของรายวิชา:

การทำงานร่วมกันระหว่างพันธมิตรเพื่อสร้างมูลค่าของเครือข่ายเป็นสิ่งที่จำเป็นเนื่องจากการอัพเดตข้อมูลให้ทันสมัยมีความสำคัญอย่างยิ่งในตลาดที่มีการแข่งขันสูง การแบ่งปันข้อมูลระหว่างเครือข่ายหน่วยงานและการเชื่อมต่อกระบวนการผลิตภายในและกระบวนการทางธุรกิจกับกระบวนการทางธุรกิจภายนอกทำให้บริษัทสามารถนำเสนอความสามารถหลักด้วยการดำเนินงานที่ยืดหยุ่นและตอบสนองตามความคาดหวังของลูกค้าและเพิ่มมูลค่าให้แก่เครือข่ายพันธมิตร

หลักสูตรนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อสร้างความสามารถของนักเรียนในการทำงานร่วมกันในการผลิตตั้งแต่ภาพรวมของการจัดการการผลิตแบบร่วมมือกันจนถึงการทำงานร่วมกันในระดับปฏิบัติการ นักเรียนจะได้เรียนรู้จากแนวคิดการใช้งานและประสบการณ์จริง

ผลลัพธ์ของรายวิชา:

นักเรียนเมื่อจบหลักสูตรนี้จะสามารถ:

• • เข้าใจศักยภาพของระบบการผลิตร่วมกันในโรงงาน (เข้าใจ)
  • สามารถระบุเครือข่ายที่มีมูลค่าสำหรับการผลิตร่วมกันสำหรับธุรกิจ (ประยุกต์ใช้)
  • สามารถประยุกต์ใช้การจัดการการผลิตร่วมกันในทางปฏิบัติ (ประยุกต์ใช้)
  • สามารถจัดการการทำร่วมกันของหุ่นยนต์ที่ใช้ร่วมกันสำหรับงานที่ (ประยุกต์ใช้)
  • สามารถจัดการความร่วมมือด้านการผลิตในระดับกระบวนการ (ประยุกต์ใช้)

Prerequisite:  None

 Course Outline:

สัปดาห์	หัวข้อ	ปฎิบัติการ	เอกสารประกอบการเรียน	เอกสารประกอบการสอน	หมายเหตุ
1	แนะนำรายวิชา		แนะนำรายวิชา
	I. การจัดการการผลิตร่วมกัน
	1. วิวัฒนาการของระบบการผลิต		[Thai] MSIE-11-L-M1S1
2	2. รูปแบบการจัดการการผลิตร่วมกัน		[Thai] MSIE-11-L-M1S2
3	3. ความร่วมมือด้านการจัดการการผลิตพื้นฐานและโครงสร้างพื้นฐาน		[Thai] MSIE-11-L-M1S3-part1
4	3. ความร่วมมือด้านการจัดการการผลิตพื้นฐานและโครงสร้างพื้นฐาน (ต่อเนื่อง)		Thai] MSIE-11-L-M1S3-part2
5	4. อภิปรัชญาสำหรับการผลิตร่วมกัน		[Thai] MSIE-11-L-M1S4
6	II การทำงานร่วมกันของเครื่องจักรในระดับกระบวนการ
	1.การผลิตแบบกระจาย		[Thai] MSIE-11-L-M2S1
7	2. การควบคุมเวลามาถึงแบบกระจายสำหรับการจัดกำหนดการแบบเรียลไทม์		[Thai] MSIE-11-L-M2S2
8	3. ระบบการจัดการวัสดุร่วมกัน		[Thai] MSIE-11-L-M2S3
9	4. กระบวนการผลิตร่วมกัน		[Thai] MSIE-11-L-M2S4-part1
10	4. กระบวนการผลิตร่วมกัน (ต่อเนื่อง)		[Thai] MSIE-11-L-M2S4-part2
11	III การทำงานร่วมกันของมนุษย์ – เครื่องจักรในระดับกระบวนการ
	1. วิวัฒนาการของการทำงานร่วมกันระหว่างมนุษย์กับเครื่องจักร		[Thai] MSIE-11-L-M3S1
12	2. ระบบสนับสนุนการทำงานของมนุษย์ในอุตสาหกรรม		[Thai] MSIE-11-L-M3S2
13	3. การทำงานร่วมกันระหว่างมนุษย์กับหุ่นยนต์ที่ยืดหยุ่น		[Thai] MSIE-11-L-M3S3
14	4. ระบบไซเบอร์สำหรับมนุษย์		[Thai] MSIE-11-L-M3S4
15	4. ระบบไซเบอร์สำหรับมนุษย์ (ต่อเนื่อง)		[Thai] MSIE-11-L-M3S4 (cont.)

 

ปฏิบัติการ:

• ปฏิบัติเกี่ยวกับการจำลองโรงงาน: จำลองกระบวนการผลิตตามอุตสาหกรรมในท้องถิ่นระบุเครือข่ายมูลค่าสำหรับการผลิตร่วมกันและประยุกต์ใช้การจัดการการผลิตร่วมกัน
• ปฏิบัติการเกี่ยวกับเครื่องจักรที่ทำงานร่วมกัน: จัดการเครื่องจักรที่ทำงานร่วมกันเช่น การสื่อสารระหว่างเครื่องพิมพ์ 3D และเครื่องกัด CNC
• ปฏิบัติการเกี่ยวกับการทำงานร่วมกันของหุ่นยนต์: จัดการหุ่นยนต์ที่ทำงานร่วมกัน เช่น การสื่อสารของเครื่องจักรหุ่นยนต์การทำงานร่วมกันระหว่างมนุษย์กับหุ่นยนต์
• ปฏิบัติการเกี่ยวกับระบบการขนถ่ายวัสดุที่ทำงานร่วมกัน: จัดการระบบการจัดการวัสดุร่วมกันบนในระดับกระบวนการ เช่น รถนำทางอัตโนมัติ (AGV) และระบบจัดเก็บและเรียกค้นอัตโนมัติ (AS / RS)

แหล่งการเรียนรู้

Textbooks: ไม่มีหนังสือเรียนที่กำหนด แต่จะมีบันทึกประจำชั้นและเอกสารประกอบคำบรรยาย

References:

1. Andre P. Calitz, Paul Poisat and Margaret Cullen, 2017, The future African workplace: The use of collaborative robots in manufacturing, SA Journal of Human Resource Management,pp. 1-11.
2. ARC Advisory group, 2001, Collaborative Manufacturing Management Strategies, ARCweb.com, pp.1-28
3. Eloise Matheson, Riccardo Minto, Emanuele G. G. Zampieri, Maurizio Faccio and Giulio Rosati, 2019, Human–Robot Collaboration in Manufacturing Applications: A Review, Robotics, Vol.8(100), pp. 1-25
4. Koomsap, P., Shaikh, I., Prabhu, V.V., 2005, Integrated process control and condition-based maintenance scheduler for distributed manufacturing control system, International Journal of Production Research, Vol. 43, No. 8, pp. 1625-1624.
5. Li, W. D., Ong, S. K., Nee, A. Y.C., McMahon, C. A. (Eds.), 2007, Collaborative Product design and manufacturing methodologies and applications. Springer Science & Business Media.
6. Luis M. Camarinha-Matos , Rosanna Fornasiero and Hamideh Afsarmanesh, 2017, Collaborative Networks as a Core Enabler of Industry 4.0 in Collaboration in a Data-Rich World. PRO-VE 2017. IFIP Advances in Information and Communication Technology, vol 506, pp 3-17.
7. Matthew Krugh and Laine Mears, 2018, A complementary Cyber-Human Systems framework for Industry 4.0 Cyber-Physical Systems, Manufacturing Letters, vol 15, pp. 89-92.
8. Melo, J. G., Fattori, C. C., Junqueira, F., & Miyagi, P. E., 2009,. Framework for collaborative manufacturing systems based in services. 20th International Congress of Mechanical Engineering (COBEM), Gramado, Brazil.
9. Mohammad Rizal Firmansyah and Yousef Amer, 2013, A Review of Collaborative Manufacturing Network Models, International Journal of Materials, Mechanics and Manufacturing, Vol. 1, No.1 pp. 6-12.
10. Roope Raisamo, Ismo Rakkolainen, Päivi Majaranta, Katri Salminen, Jussi Rantala and Ahmed Farooq, 2019, Human augmentation: Past, present and future, International Journal of Human-Computer Studies, Vol. 131, pp. 131-143.
11. Shirine El Zaatari, Mohamed Marei, Weidong Li and Zahid Usman, 2019, Cobot programming for collaborative industrial tasks: An overview, Robotics and Autonomous Systems, Vol. 116, pp.162–180.
12. Wit Grzesik, Hybrid additive and subtractive manufacturing processes and systems: A review (2018), Journal of Machine Engineering, Vol. 18, No. 4, pp. 5–24.

วารสารวิชาการ และ นิตยสาร:

• Journal of Intelligent Manufacturing, Springer
• International Journal of Computer Integrated Manufacturing, Taylor & Francis
• Robotics and Autonomous Systems, Elsevier
• Robotics and Computer-Integrated Manufacturing, Elsevier
• International Journal of Human-Computer Studies, Elsevier
• Manufacturing Letters, Elsevier

วิธีการเรียนการสอน

แต่ละหัวข้อหลักของรายวิชาใช้วิธีการเรียนการสอนได้แก่ การบรรยายร่วมกับการอภิปรายในชั้นเรียนและการมอบหมายงานกลุ่มในชั้นเรียนรวมถึงกรณีศึกษาและแบบฝึกหัดภาคปฏิบัติที่นักเรียนจะต้องทำและนำเสนอเมื่อสิ้นสุดในแต่ละหัวข้อ นักเรียนจะมีส่วนร่วมในกิจกรรมในชั้นเรียน นักเรียนจะนำความรู้ที่ได้เรียนรู้จากชั้นเรียนไปใช้ในห้องปฏิบัติการซึ่งได้รับการออกแบบมาเพื่อให้เข้ากับหัวข้อการเรียนรู้ นอกจากนี้จะมีโครงการกลุ่มเพื่อให้นักเรียนได้ฝึกฝนความรู้ทักษะการคิดวิเคราะห์การแก้ปัญหาและการตัดสินใจตลอดจนการบริหารเป็นทีม

สัดส่วนเวลาการเรียนการสอน:

บรรยาย: 30 ชั่วโมง

ห้องปฏิบัติการ: 45 ชั่วโมง

การศึกษาค้นคว้าด้วยตนเอง / โครงการ: 45 ชั่วโมง

การประเมินผล:

เกรดสุดท้ายจะคำนวณตามการกระจายน้ำหนักดังต่อไปนี้:

1. การอภิปรายในชั้นเรียนและการมีส่วนร่วม 5%
2. การประเมินเพื่อนในกิจกรรมชั้นเรียน 5%
3. การมอบหมายงาน 10%
4. แบบฝึกหัดภาคปฏิบัติ 20%
5. การนำเสนอ 10%
6. โครงการกลุ่ม 50%

ผู้พัฒนารายวิชา: Kunlapat Thongkeaw (PSU), Thanate Ratanawilai (PSU), Wanida Rattanamanee (PSU), Wasawat Nakkiew (CMU) and Pisut Koomsap (AIT)